İkinci Dünya Savaşı’nın en büyük fonksiyonel zırhlı aracı Jagdtiger ile birlikteyiz. Jagdtiger Türkçe’ye Avcı Kaplan olarak çevriliyor. Neredeyse 3 metre yüksekliğinde ve 10 metre genişliğinde. 128 mm PAK80 L/55 gibi devasa bir topa sahip.
Jagdtiger’in hikayesi, 1943 yılında Henschel tarafından geliştirilen yeni Tiger 2 nin gövdesine sahip yeni bir ağır tank avcısı yapılmasına karar verilmesi ile başlıyor. O yılın sonlarında tamamlanmış bir proje Hitler’e sunuluyor. Ve çeşitli değişikliklerle kabul ediliyor.
Jagdtiger’lara neden ihtiyaç duyulmuştu?
Savaşta, yeni bir tehditle karşılaştığınızda, ona karşı daha büyük bir tehdit geliştirmeniz gerekir. Jagdtiger, Doğu cephesinde Sovyetler birliğine ait 120 mm ön zırha ve 122 mm lik korkunç bir topa sahip olan IS tanklarının ya da diğer adıyla Stalin tanklarının gelmesiyle ihtiyaç haline geldi.
Bu tankların ortaya çıkması yeni bir top ihtiyacı doğurdu. Krupp’un yeni topu 2000 metrenin ötesindeki mesafelerde emsalsiz bir yok etme yeteneği sunuyordu. patlayıcının merminin kendisinden ayrı olduğu iki parçalı mühimmat kullanıyordu. Çünkü sıradan yekpare kovanlı mermiler, kullanılmayı imkansız hale getirecek kadar ağır ve uzun olacaktı.
Bunun sonucunda da bir değil iki yükleyici gerekiyordu. Bu da mürettebatı 6 kişiye çıkarıyordu. Bu yeni mühümmat ile 167 mm kalınlığındaki eğimli bir zırha 1000 metreden nüfuz edilebiliyordu. 117 mm lik zırha ise 2000 metreden nüfuz edebiliyordu.
Jagdtiger’ların Efsane Zırhı
Jagdtiger’ların etkileyici devasa toplarının yanında düşman ateşlerinden korunmak için de gayet sağlam bir zırhı vardı. Ön zırhının kalınlığı 100 ile 250 mm arasında değişiyordu. Ön gövde zırhı 100 mm idi ama eğimli açısıyla efektif zırh 185 mm ye ulaşıyordu. Hatta yan zırhı bile 80 mm kalınlığındaydı. Bunun anlamı tank açılı durduğunda yandan vurulsa bile delinmeme ihtimali yüksekti.
IS-2 tankı 122 mm lik bir topa sahip olsa bile Jagdtiger’ın ön zırhını delebilmesi için 1000 metreden daha yakına yaklaşmalıydı.
Jagdtiger’lar savaşın kaderini neden değiştiremedi?
Jagdtiger savaş alanında son derece başarılıydı. Batı cephesinde 3 Jagdtiger ve 25 amerikan tankının girdiği bir çatışmada 25 tankın yok edildiği ve jagdtigerların 47 isabet almalarına rağmen hasar görmedikleri rapor edilmişti.
Ancak Jagdtiger’lar tıpkı Tiger 1 ler gibi tüm testleri yapılmadan alelacele sahaya sürüldüklerinden teknik sorunlarla boğuşuyorlardı. Sık sık arızalanmaları ve Müttefik tanklarına nazaran daha karmaşık yapıda olmaları, aktif kullanılmalarını zorlaştırıyordu. Ayrıca devasa yapıları ve kulesiz olmaları sebebiyle manevra yetenekleri de sınırlıydı.
Jagdtiger’lar belki Kursk gibi bir meydan muharebesinde yoğun olarak kullanılabilselerdi, inanılmaz başarılar kaydedebilirlerdi. Ancak savaş alanına sürüldüğü yıllarda Almanlar saldırı değil savunma aşamasındalardı. Ayrıca Almanlar 1944 yılına gelinceye kadar çok fazla uzman tank personeli ve subay kaybetmişler, Jagdtiger’ların kullanımı ise acemi askerlere kalmıştı.
Jagdtiger üretimi zor ve maliyetli bir tank olmasının yanında çok fazla da benzin harcıyordu. Savaşın sonlarında Almanların yaşadığı petrol sıkıntısı büyük boyutlardaydı. Hatta 1944 yılında Batı cephesinde yapılan Ardennes taarruzunda Hitler, düşman hatlarındaki petrolün ele geçirilip kullanılması emrini vermişti.
Ayrıca savaşın sonlarına doğru, Müttefik hava kuvvetleri, Alman hava kuvvetleri Luftwaffe karşısında ezici üstünlüğe ulaşmışlardı. Dolayısıyla herhangi bir Jagdtiger tank atışlarıyla delinemese bile havadan saldırılar karşısında çaresiz kalıyordu.
Bu gibi sebepler yüzünden Jagdtiger tankı, savaşın gidişatını değiştirecek bir silah olamadı.